سلام پسر گلم

سلام پسر گلم

بعد از مدتها دوباره اومدم سراغ وبلاگت. الان دیگه ٨ ماهه که با هم هستیم و وارد ماه نهم شدیم. این ماه آخر کارهای اداره خیلی سنگین شده بود منم باید کارها را تحویل میدادم برای همین به سختی میرسیدم که کارهای متفرقه را انجام بدم.

در ضمن اینترنت اداره هم مشکل داشت و نمیشد بیام نت که وبلاگتو آپدیت کنم.

عزیز دلم خیلی ازت ممنونم که تو این مدت همه سختیها را تحمل کردی و همراهم بودی و انقدر پسر خوبی بودی که من میتونستم بدون ناراحتی به کارهای اداره برسم اما هر لحظه هم حواسم به این بود که تو اذیت نشی.

راستی ای مدت همه به من میگفتن شکمت کوچولوئه و من کلی میترسیدم که تو خوب رشد نکرده باشی و رفتم سونوگرافی و دکتر گفت وزنت توی هفته ٣٣ حدوداً ٢کیلو و ٤٠٠ گرم بود و خیالم راحت شد. الان دارم سعی میکنم بیشتر استراحت کنم و تغدیه ام خوب باشه تا تو خوب رشد کنی.

کیانم امرور میخوام عکسهای سونوگرافیت را از اول حاملگی بذارم که یادگار توی وبلاگت بمونه.

عکس اول مال ٦ هفتگی و ٥ روزته که اولین سونوگرافیم بود و خانم دکتر گفت هنوز قلبت طپش نداره و کلی نگران شدم اما ٢ هفته بعد که رفتم دکتر و سونو کرد قلبت داشت تند تند میزد.

اینجا اسمت را گذاشتیم لوبیا و تو لوبیای سحرآمیز زندگی ما بودی عزیز دلم که عشق و شور زندگی من و بابا را چند برابر کردی.

سونوگرافی دوم هفته ١٢ بود که خانم دکتر از خوابیدن نیمرخ تو عکس گرفت و بم داد. الهی قربونت برم اینجا فکر میکردیم تو دختری اما بعداً مشخص شد تو پسری عزیزم.

عکس سوم هم هفته ١٤ هست که تو داری شستت را میخوری شمکو و خدار ا شکر همه چیز خوب بود و سلامت بودی.

اینم از عکسها.

امیدوارم بزودی عکسهای خوشگلت را توی وبلاگت بگذارم.

دوستتتت دارم عزیزم